h

Vastbijten, schudden en niet meer los laten!

13 februari 2015

Vastbijten, schudden en niet meer los laten!

De laatste tijd is de fractie van de SP in de West Maas en Waals gemeenteraad nogal veel aan het woord geweest. Dit heeft niet in de laatste plaats te maken met de onderwerpen die op de agenda stonden. Participatiewet, re-integratie, mensen laten werken zonder loon, armoedebeleid, dat zijn geen onderwerpen waarbij de SP-fractie haar mond houdt. Ook worden onze raadsleden regelmatig gebeld door inwoners met de vraag om hier of daar aandacht aan te besteden, bijvoorbeeld vermeende vriendjespolitiek en onheuse bejegening van inwoners. Hier kunnen we niet altijd op in gaan, maar wanneer we deze vragen langs onze meetlat (menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit) leggen en de vraag of opmerking kan deze toets doorstaan, dan moet het toch raar lopen als we er niets mee doen. We zijn per slot van rekening dankzij de steun van onze inwoners in de raad beland en willen onze slogan, ‘Waakhond nodig, SP lijst 8’, waarmaken.

Dit wordt ons niet altijd in dank afgenomen, zo zien wij regelmatig dat moties van de SP door raadsleden van de coalitie verscheurd worden nog voordat de voorzitter de kans heeft gekregen ze voor te lezen. Of een raadslid meent dat hij de voorzitter vóór moet zijn en maakt een opmerking dat de vragen van de SP toch écht niet in deze vergadering thuishoren. Voorzitter: volgende keer toch liever aan deze kant beginnen met de rondvraag (VVD), zodat wij al vast naar huis ( lees de bar) kunnen. Gezellig is het niet, maar het toont wel aan dat deze raadsleden niet voor u in de raad zitten maar vooral voor zichzelf.

Sinds kort hebben ze steun van de wethouder in ruste, Hans van Zwam. Deze wethouder meende een parabel te moeten vertellen waaruit zou blijken dat die fractievoorzitter van de Socialistische Partij, toch echt verkeerd bezig was. Het doel van je raadslidmaatschap is namelijk niet om inwoners te vertegenwoordigen en voor hen op te komen. Nee het doel is om je hogerop te werken en zo lang mogelijk het pluche warm te houden. Liefst met een flinke portie slijmballerij. Hieronder het ingezonden stuk wat hij in de Gelderlander schreef:

De geit en de slak 
Toen ik na lange tijd weer eens de vergadering van de gemeenteraad vanWest Maas enWaal bezocht, viel me op dat de fractievoorzitter van de SP, Willeke van Ooijen, wel heel erg nadrukkelijk aanwe­zig was. Een aantal raadsleden vroeg zelfs aan voorzitter burge­meester Steenkamp om bij de rondvraag bij de coalitie te begin­nen. Zodat die na het stellen van hun vragen de vergadering alvast konden verlaten. Ook op de pu­blieke tribune vond men dat Van Ooijen wel erg lang en te veel aan het woord was met te veel detail­vragen. Het deed me denken aan 1979. Ik zat ongeveer een jaar in de gemeenteraad van de gemeen­teWamel en kreeg van burge­meester Pröpper de volgende les voorgeschoteld. Hij ging er eens goed voor zitten, draaide zijn stoel wat om, zodat hij mij recht in de ogen kon kijken en zei: „Me­neer Van Zwam, ik heb de volgen­de parabel speciaal voor u. Die gaat over een geit en een slak.”
En hij vertelde over de geit en de slak die samen voor het torentje van de minister-president ston­den. „Bèèèèèh”, zei de geit tegen de slak. „Voordat jij boven in het Torentje bent om een vraag te stel­len heb ik alles al geregeld.”
De geit rende naar boven. Hij klopte op de deur, die ging open en tot grote verbazing van de geit kwam de slak al uit de kamer van de minister-president. „Bèèèèh”, zei de geit tegen de slak, „kom jij nu al terug?” „Ach”, antwoordde de slak, en keek de geit lachend aan, „met slijmen kun je soms meer bereiken dan met mekke­ren.” Willeke, ik heb die les van Pröpper ter harte genomen en ben acht jaar raadslid geweest en zestien jaar wethouder. Doe er je voordeel mee. En nog een ding, ga na afloop van de raadsvergade­ring, niet meteen naar huis. Even ontspannen, drink nog wat, bij een borrel wordt immers de poli­tiek gemaakt. 

Hans van Zwam,

 

wethouder in ruste Beneden-Leeuwen 

Tja, wat moet je daar als SP’er nu op zeggen? Daar hoefden we niet zo lang over na te denken dus op 13 februari stond er dit antwoord:

Reactie: Ik ben er trots op een geit te zijn.
De ingezonden brief van wethouder in ruste Hans van Zwam, die namens de PvdA 24 jaar het pluche in West Maas en Waal mocht warm houden, deed me afvragen: wat is nu het verschil tussen een geit en een slak, en met welke van de twee wordt ik liever vergeleken?

Een geit mekkert er op los, zij laat zich horen bij alles wat haar niet zint. Op het gevaar af dat ze niet meer gehoord wordt, ze geeft niet op. Een slak daarentegen laat zich niet horen, is bang dat er op hem getrapt wordt en dat hij dan uiteenspat als een met snot gevulde leegte. Alleen door zijn geslijm denkt hij verder te komen. 
Een geit is nieuwsgierig en eigenwijs, staat ergens voor, gaat met de hoeven in het zand als haar jongen of soortgenoten bedreigd worden. En een slak? Iedereen weet dat een slak geen ruggengraat heeft. Nee, opkomen voor soortgenoten is niet het levensdoel van een slak.De tijd dat oud burgemeester Pröpper de parabel van de geit en de slak aan Hans van Zwam vertelde, was zo ongeveer ook de tijd dat de PvdA zijn ideologische veren verloor. Meedoen en op het pluche zitten werd het doel, opkomen voor de mensen die op je gestemd hadden was moeilijk en werd je niet in dank afgenomen. Eigenlijk wat er nu ook met de PvdA aan de hand is. 

Voor het uitdeelpunt van de voedselbank in Beneden Leeuwen is de SP blijven doormekkeren, op het irritante af en soms tot hilariteit bij andere raadsleden. Maar het komt er nu wel, en dat was zonder de SP nooit gelukt. Dus Hans, dankjewel, ik ben er trots op een geit te zijn béééh. 

Willeke van Ooijen, fractievoorzitter SP West Maas en Waal.

Reactie toevoegen

U bent hier